2017-11-13T13:02:00+01:00
Vervolgens kregen we de Belgische jazzformatieOcturn, met in de geledingen onder meer drummer Dré Pallemaerts, Bo Van Der Werf op baritonsax, de Nederlandse Clemens Van Der Feen op contrabas en Magic Malik (fluit, zang). Al meer dan twintig jaar bezig en met talloze albums achter zich zag je hier een groep die hier zich vooral concentreerde op haar laatste worp. De nieuwe boreling is nog maar net uit op het W.E.R.F. label, maar zoals het ernaar uitziet wordt het een lastige en taaie klus.Maar ook dat is jazz. Het is niet allemaal behapbaar. Je hoorde groepsleden op de tast af gaan en zich laten leiden door zowel partituur als instinct. Met als intentie bakens te verzetten en op zoek te gaan naar prikkelende uitdaging. Nee, écht toegankelijk was dit concert allerminst, maar de manier waarop elk van de groepsleden bijdroeg aan een groter geheel dwong niets anders dan bewondering af. Niet in het minst door de drumshuffles en tikjes van Dré Pallemaerts die als een ritmische meester het hele zaakje onder controle hield.Iets verderop had je Jozef Dumoulin, verscholen achter een batterij knopjes. Daarnaast Van Der Feen, subtiel aanwezig. En dan had je nog Fabian Fiorini op piano en het duo Van Der Werf-Malik die zeer regelmatig het geheel mee inkleurden. Ja, je zou kunnen opwerpen dat het was soms wat bizar en abstract klonk. Maar dit waren composities waar vlees aan zat. Niet zomaar een partituur aframmelen, maar samen musiceren, op zoek gaan en de muzikaliteit botvieren. Deze groep liet het voor de hand liggende helemaal links liggen, waardoor je op zijn minst geïnteresseerd bleef kijken en luisteren. Kortom: complexe, gelaagde en door verandering gekenmerkte muziek met heerlijk prikkelende weerbarstigheid, vol uitdaging en experiment. Zoals het in de jazz ook hoort. Aan het einde kreeg je nét nog een versnellinkje meer, het zat er bijna op en dus konden ze nog even knallen voor het alweer voorbij was.
full review here: http://www.writteninmusic.com/jazz/oostende-in-de-ban-van-storm
2017-11-13T12:57:00+01:00
De nieuwe editie van Storm! pakte alleszins uit met een ambitieus programma, waarvan wij de tweede dag meepikten:
Octurn tekende voor een van de meest eigenzinnige concerten die we in tijden zagen op een festival van deze omvang. De band van componist en baritonsaxofonist Bo Van Der Werf is al twee decennia een buitenbeentje binnen de Belgische jazz, dat zich net zo graag laat inspireren door hedendaagse muziek als door een Tibetaans monnikenkoor, en intussen uitgedund is tot het kwartet Van Der Werf, Jozef Dumoulin (Fender Rhodes), Fabian Fiorini (piano) en Dre Pallemaerts (drums). Ze kregen gezelschap van bassist Clemens van der Feen en fluitspeler Magic Malic in een concert dat weinig toegevingen deed en bijgevolg ook voor wat onrust bij minder geduldige oren zorgde.Het was vermoedelijk op de tanden bijten voor wie was gekomen voor een avondje jazz, want de composities boden weinig houvast en leken een verborgen eigen logica te volgen. Solo’s kwamen en gingen, het was altijd raden naar wat er zou komen, en dan heb je natuurlijk nog een geval als Dumoulin. Voor de ene een onuitputtelijk vat van creativiteit, een magiër achter een berg hout, ivoor en kabels, voor de ander een stoorzender met onaardse bliepjes en zeurende klankgolven, een geluidengenerator waarmee hij de instrumenten van z’n collega’s kon imiteren (borrelende bassen, scheurend gefluit, bijna normaal klinkend toetsenwerk), maar vooral voor een extra uitdaging zorgde met abstract bijkleuren. Hier en daar zaten er momenten in die hintten naar broeierige grooves, maar ze waren van korte duur.Fiorini contrasteerde het golvende van Dumoulin met soms manisch aangehouden tierlantijnen, Pallemaerts permitteerde zich een enorme vrijheid, Van Der Werfs solo’s voelden aan als oefeningen in fragmentering en Malik combineerde z’n ongrijpbare fluitspurtjes met falsetto-zang en iets dat het midden hield tussen gegrom en geneuzel. Kortom: het was een uitdagende, ongrijpbare en behoorlijk cerebrale bedoening die (wijselijk?) werd afgesloten met een meer dwingende en krachtige punch.
full review here: http://www.enola.be/muziek/live/28763:storm-festival-11-november-2017-de-grote-post-oostende
RSS-Feed